|
||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||
23/05/2007
"YUMURTA"NIN SEVECENLİĞİNDE
Olivier Seguret /Liberation
Önce bir itiraf: Daha düne kadar Türk yönetmen Semih Kaplanoğlu hakkında hiçbir şey bilmiyorduk. Kırklı yaşlardaki bu sinema adamı, Radikal isimli İstanbul gazetesinde sanat eleştirmenliği yapan bu adam, "Yusuf Üçlemesi" isimli projesini (Yumurta-Süt-Bal) bizlere sunmaya hazırlanıyor. İşte bunlardan birincisi:
Zarif. Yumurta, annesinin ölümüyle yas tutan ve onu defnetmek için
çocukluk evine dönen bir evladın hikâyesini anlatıyor. Aile evine geldiğinde
genç ve güzel Ayla ile karşılaşır. Ayla, ölen annesinin, birkaç yıldan beri
kendisine yardımcı olması maksadıyla evine aldığı genç kızdır. Ayla'nın
(yetenekli ve güzel oyuncu Saadet Işıl Aksoy) pek de yüz vermediği
elektrikçi bir erkek arkadaşı vardır. Kasabadaki diğer birçok insan gibi,
Ayla da, büyük şehirde yaşayan, bir kitapçı dükkânı olan ve ilk çalışmaları
yayımlandığı zaman Türk basınında birkaç makale yazan Yusuf'a karşı sessiz
ve göz kamaştırıcı bir hayranlık duymaktadır. Fakat şair Yusuf yazdıklarını
beğenmiyordur ve kalemini bu aralar kınına koymuştur.
Eğer Türk stili diye bir şeyin varlığından bahsedebilirsek, Yumurta'nın
gerçekleştirdikleri onu Nuri Bilge Ceylan ustaya yaklaştırıyor: Kadraj
derinliği, peyzajlardaki hüzün, dinginlik ve netlik, zamana bırakılmış
zaman... Henüz İklimler'in yönetmeninin tüm yüce kaynaklarına sahip değil
ama onun amacı, zarafetiyle, engin sabrıyla kabul gören bir sinema adamı
olmak: Sık sık, çok iyi hesaplanmış planları, son derece klasik dinginliği
ve tanımı olanaksız 'soğuk bir kıvılcım' onun yönetmenliğini taçlandıran
önemli unsurlar.
İnsanlık. Muhteşem ve sert bir Türk kışına ait kısa günler boyunca, Semih Kaplanoğlu'nun hassas kamerası, iç dünyasını tüm yönleriyle Yusuf'un üzerine odaklıyor (yetenekli ve dayanılmaz Nejat İşler): Kâbuslar, ürküntüler, beyin travmalarına eşlik eden hülyalar, duyarlılık ve huzur veren gülümseyişler. Kısa sürede başarıyı getiren de, işte bu sakin insanlık fırtınası: Ne uçarı ne de sadık bir evladın beklenen dönüşü olarak tanımlayabileceğimiz Yumurta, bizi hazırlıksız yakalayan ve büyük bir parıltıyla karşımıza çıkarken bunu da gözümüze sokmamayı başaran bir film.