Nestoras Poulakos / Seven Art
Γάλα (2008)

Είναι η μοναδική ταινία από την “Τριλογία του Γιουσούφ” που δεν έχεις δει στην Ελλάδα. Κι έρχεται κάπως καθυστερημένα, και με τον γνωστό ανορθόδοξο τρόπο της ελληνικής διανομής. Πρόκειται για τη δεύτερη ταινία της σειράς, κι είναι σαφώς η πιο αδύναμη. Την άνοιξη είχες δει το “Αυγό”, στο οποίο ο Γιουσούφ ήταν ενήλικας, ενώ το περυσινό φθινόπωρο προβλήθηκε το αριστούργημα της σειράς, το “Μέλι”, με τον Γιουσούφ ως μαθητή δημοτικού.

Ο Καπλάνογλου, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της σύγχρονης τουρκικής κινηματογραφίας, σου φιλοτεχνεί την ιστορία του Γιουσούφ ως εφήβου. Μεταξύ της φιλοδοξίας του στην ποίηση, την ορμή του για έρωτα, τη θέληση του να ζήσει στο συντηρητικό περιβάλλον της επαρχιακής πόλης του, αλλά και να στηρίξει τη μοναχική και σχετικά νέα μητέρα του, θα παρακολουθήσεις μια γλυκιά ιστορία ανατολίτικης κουλτούρας, που θα σου θυμίσει πολλά από το δικό σου παρελθόν, το χωριό σου, τις ρίζες σου.

Και πάλι ο Καπλάνογλου “παίζει” με τις σιωπές, τους ήχους της φύσης, το παγανιστικό και το φυσιολατρικό μιας περιοχής που στα σίγουρα δεν έχει εξευρωπαϊστεί, ή και εκπολιτιστεί αν θες, λαμβάνει χώρα η ιστορία ενός νέου που έχει όνειρα και σχέδια για το μέλλον.

Το σινεμά του Καπλάνογλου είναι και πάλι μαγευτικό έτσι και παρασυρθείς από τους ρυθμούς του, όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή στο “Αυγό” και το “Μέλι”. Όμως και πάλι, σε αντίθεση με την τελευταία ταινία, οι ερμηνείες είναι αδύναμες, η ιστορία δεν έχει το ειδικό βάρος που θα σε απορροφήσει, και το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι τίποτε παραπάνω από μέτριο.